جمهوری دموکراتیک سریلانکا؛ جزیره کوچیک قطره‌ای شکله که در اقیانوس هند قرار داره و از شمال با کشور هندوستان و از جنوب با جزایر مالدیو هم مرزه. پایتخت این کشور شهر کلمبو، واحد پولیش روپیه و زبان رایج و رسمیشون سین هالیه؛ البته زبان‌‌های ‏تامیلی و انگلیسی هم بین مردم سریلانکا رایجه که زبان انگلیسی با توجه به حضور پررنگ بریتانیایی‌ها در گذشته این ‏کشور، به عنوان زبان ارتباطی به رسمیت شناخته شده و کاربرد نسبتاً مهمی داره. 70% مردم این کشور بودایی، 10% مسلمان، 13% هندو و 7% مسیحی هستن.

مسافرت به سریلانکا احتیاج به ویزا نداره و تو فرودگاه این کشور به مدت یک ماه و به شکل رایگان ویزای شما صادر می‌شه. البته اگر بخواین ویزای سه ماهه بگیرید، باید از طریق سفارت این کشور اقدام کنید که مبلغی هم براتون خرج داره.

شهرهای ساحلی سریلانکا با شن‌های طلایی و درخت‌های نارگیل معروفش، به صورت نواری بهم پیوسته در امتداد هم قرار دارن. یکی از این شهرهای زیبای سریلانکا بنتوتاست. بنتوتا به هیج وجه شبیه به مقاصد توریستی دیگه نیست! سواحل این منطقه تلفیقی از شن های بکر طلایی و شکوه و عظمت اقیانوس هندست. جدا از سواحل خیره کننده، شما می‌تونید با انجام تفریحات و ورزش‌های آبی در سواحل این منطقه، یه روز فوق‌العاده رو تجربه کنید.

قلعه گاله که در سواحل جنوبی سریلانکا قرار داره؛ در سال 1588 توسط پرتغالی‌ها ساخته شد و در طول قرن هفدهم توسط هلندی‌ها به اوج شکوه خود رسید. این قلعه یک بنای تاریخی و باستانی با معماری زیبا و چشم‌گیره که هنوز هم با گذشت 423 سال با توجه به باسازی‌های زیادی که بخش باستان‌شناسی سریلانکا انجام داده، شکوه و جلال خودشو حفظ کرده.

سواحل سریلانکا پر از لاک پشته. از اونجایی که گونه‌هایی از لاک‌پشت‌ها در معرض خطر انقراض قرار دارن، این مرکز تاسیس شد تا با حمایت از این گونه سخت پوست، اونا رو از خطر انقراض نجات بده. این مرکز در ازای پرداخت پول به صیادان؛ تخم‌ لاک‌پشت‌هایی رو که از ساحل جمع‌ کردن می‌خره. سیاست کاسگودا اینه که از این سخت‌پوستان، حداکثر تا سن 4 سالگی مراقبت کنه و بعد اونارو تو ساحل آزاد کنه تا به زیستگاه اصلی خودشون برگردن و این چرخه همچنان ادامه داره.

باغ معروف و شگفت‌انگیز بریف، با چشم‌انداز و معماری بی‌نظیر و بی نقص یکی از جاهای دیدنی شهر بنتوتاست. معماری باغ از سبک باغ‌های ژاپنی و طراحی گیاهان باغ از روزهای استعماری سریلانکا الهام گرفته شده. بریف قبلا خونه هنرمند مشهور سریلانکایی؛ بویس باوا (Bevis Bawa) بود که هنوز هم آثارش داخل باغ باقی مونده و زیبایی باغ رو دو چندان کرده.

کندی، آخرین پایتخت شاهنشاهی سریلانکا قبل از استعمار انگلیسه که به طور تقریبی در مرکز سریلانکا قرار داره و حدود 130 کیلومتر تا کلمبو فاصله داره. این شهر به عنوان قطب مذهبی در سریلانکا معروفه چون معبد دندان بودا یا دالادا مالی گاوا، یکی از مهم‌ترین معابد بودایی، در کنار دریاچه زیبای این شهر قرار داره. بخاطر زیاد بودن مزارع چای تو این منطقه، چای سیلان یکی از سوغاتی‌های مشهور این شهره.

در اعماق جنگل‌های استوایی و گرمسیری سریلانکا؛ قلعه صخره‌ای که به هشتمین عجایب جهان معروفه و یکی از ارزشمندترین بناهای تاریخی سریلانکا به حساب میاد؛ هر سال میلیون‌ها گردشگر رو جذب خودش می‌کنه. این صخره سنگی که از مواد مذاب آتشفشانی تشکیل شده، 200 متر بالاتر از سطح جنگل‌های اطراف و 370 متر بالاتر از سطح دریاست. این صخره با باغ‌ها، خندق‌ها، نقاشی‌ها و بیش از 1200 پله، به خوبی معماری قرن پنجم میلادی رو نشون میده. آثار باستانی موجود تو این صخره به دوران سلطنت پادشاه (Kashyapa) برمی‌گرده که برای رسیدن به سلطنت، پدر خودشو کشت و برادرش که وارث قانونی تاج و تخت بود رو فراری داد. اولین دستور این پادشاه انتقال پایتخت و مقر حکمرانی به این صخره بود که تاریخ نگارا اعتقاد دارن این دستور ریشه در ترس او از مردم داشت.

سریلانکا به باغ‌های ادویه و تنوع ادویه‌هاش معروفه. سال‌هاست که ادویه یکی از مرسوم‌ترین کالاهای تجاری سریلانکا به شمار میاد. شهر کندی آب و هوا و اقلیم بسیار مناسبی برای رویش گونه‌های مختلف ادویجات مثل فلفل، جوز، میخک، دارجین و هل داره. تو این شهر شما می‌تونید از بزرگ‌ترین باغ‌های تولید ادویه‌ی صادراتی جهان، دیدن کنید و ادویه‌های مورد نیازتونو از این باغ‌ها به صورت مستقیم تهیه کنید.

این معبد که در فهرست سازمان جهانی یونسکو هم قرار داره؛ شهرتش بخاطر دندونیه که از مراسم سوزاندن جسد بودا باقی مونده و در ظرفی از جنس طلا نگهداری می‌شه. هرسال، تعداد زیادی از بودایی‌ها به عشق زیارت این معبد و انجام مراسم مذهبی آسالا به شهر کندی سفر می‌کنن. در نزدیکی این معبد موزه‌ای وجود داره که پیکر مومیایی شده یک فیل عظیم والجسه، در اون نگهداری می‌شه. هزینه ساخت موزه و مومیایی کردن این فیل توسط یک آدم ثروتمند در حدود ۵۵سال پیش پرداخت شد.

در طول تاریخ سریلانکا به عنوان کشور سنگ‌ها شناخته شده حتی مارکو پلو هم راجع به جواهرات و سنگ‌های قیمتی سیلان در سفرنامه‌اش به این کشور نوشته. از سال 1920، موزه جواهر، یک کارخانه خانوادگی و اداری بوده که برخی از جواهرات ارزشمند و زیبای سریلانکا رو به مردم محلی، مسافران، مقامات ارشد و مهمانان برجسته تقدیم می‌کرد. بازدیدکنندگان در این نمایشگاه بسیار زیبا می‌تونن از الماس‌های بی‌عیب و نقص و همین طور سنگ‌های قیمتی دیدن کنن و همین طور شاهد ساختن مدل‌های زیبا در محل باشن.

سریلانکا رتبه چهارم دنیا رو در تولید چای داره که هر ساله چیزی حدود 300.000 تن چای تولید می‌کنن. شهر کندی، یکی از شهرهاییه که مزارع بزرگ چایش مشهوره، پس برای خرید چای سیلان، این سوغاتی معروف، بازدید از این کارخونه رو از دست ندین. وقتی میرید داخل کارخونه، اونا تمام قسمت هارو نشونتون میدن و در اخر به شما فنجانی چای، از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین محصول کارخونه تعارف میکنن.

همون طور که از اسم این مجموعه پیداست، این مرکز منحصر به فرد، جایی برای نگهداری از فیل‌های آسیب دیده و بچه فیل‌های یتیمه. پیناوالا در سال 1975 شروع به کار کرد و کم‌کم موفقیت‌هاش شهرت جهانی پیدا کرد تا جایی که اسم این مجموعه، مترادف فیل‌های سریلانکایی شد. تو این منطقه حفاظت شده، بزرگترین گله فیل‌های جهان زندگی میکنن؛ طبق آمار سال 2011 حدود 88 فیل که شامل 39 فیل نر و 49 فیل ماده‌ست، از سه نسل متفاوت تو این مرکز نگهداری می‌شن.

کلمبو، پایتخت و بزرگترین شهر سریلانکا با جمعیت 4.6 میلیونی، یه مقصد توریستی به حساب میاد. این شهر در کرانه غربی جزیره و نزدیک شهر سری جایاواردنپورا کوته پایتخت سیاسی سریلانکا قرار داره. شهر کلمبو، شهری چند قومی وفرهنگیه.

سریلانکا سال ۱۹۴۸ از استعمار انگلستان خارج شد؛ سالی که در ذهن مردم این کشور برای همیشه تثبیت شده. در همون سال بنای عظیم سنگی در باغ صلح تاریخی کلمبو ساخته شد تا روز استقلال کشور ثبت بشه. در مقابل این بنا مجسمه‌ای از (لانکاس)؛ اولین رییس جمهور سریلانکا ملقب به «پدر ملت» قرار داره. هر سال در این باغ مراسم مذهبی و جشن روز ملی برگزار میشه.

یکی از مکان‌های گردشگری پر بازدید کلمبو معبد کانگارامایاست و شامل چندتا ساختمونه که هم در مرکز کلمبو و هم در کنار دریاچه پیرا قرار دارن. تالار این معبد به نوعی مرکز تجمع راهبان بودایی دنیاست. معماری این بنا ترکیبی از معماری سریلانکایی، تایلندی، هندی و چینیه و قدمتش به 120 سال پیش برمی‌گرده. چیزی که این معبد رو متمایز کرده مجسمه‌های پر تعداد بوداست.